ziravê (yekî) qetîn

Kurmancî

Biwêj

ziravê (yekî) qetîn

1. pir tirsîn
   • Heta me ew ji wê buhirkê debas kir, ziravê me qetiya. — (Ferhenga Biwêjan, Mustafa Borak)
   • Hema çawa min destê xwe dirêjî guliyekê kir, min dît li ser guliya di destê min de marekî xwe dirêj kiriye. Ziravê min qetiya. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 39, ISBN 9786054497010)
   • Mela bala xwe dayê ku deng ji Selîm dernayê hinek ziravê wî qetiya, lê Xwedê mezin bû. — (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, çapa 2em, r. 53, ISBN 978-605-5585-41-9)

Hevmane

• kezeba (yekî) jê qetîn
• qidûmê (yekî) şkestin

Etîmolojî

zirav + -ê + qetîn

Werger

• Îngilîzî: get scared, be scared to death
• Tirkî: ödü kopmak → tr, korkmak → tr