zûkîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /zuːˈkiːn/
• Kîtekirin: zû·kîn

Lêker

Gurek dizûke

zûkîn negerguhêz

1. Reyîna exlebî bona guran, kastîn, hewtîn, zûrîn.
   • Îja zûkiya nolî gur,
     Mîna pûpûya gazî kir,
     Giriya mîna lelewîn,
     Wek pişîka kir mewîn,
     Fişiya-kişiya çawa zîya,
     Vegevizî nolî sa. — (Fêrîkê Ûsiv, Pampa Min (helbest), Yêrêvan, 2009)
   • Gur vir zûkîyа, kelb jî kаstîyа,
     Ser qertelê dа vegeriyаn
     Û dаne pey ku bigirin,
     Per û bаskа lê bibirin. — (Qaçaxê Mirad, Bahara Teze (helbest), Yêrêvan, 1965)
   • Fikra wî da niha wêderê deşt bêxweyî bûn, xike-xalî, gelî-geboza da tenê gurê birçî dikirine zûkînî, gund bêxweyî, “xirabe” bûn, gîhê beyanî û gezgezkê avayî veşartibûn. — (Hraçya Koçar, Hisret (serhatî), Yêrêvan, 1972, ji zimanê ermenî: Emerîkê Serdar)

Têkildar

• kastîn, hewtîn, zûrîn

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: howl → en, woof → en, bark → en
• Rusî: выть → ru (vytʹ), гавкать → ru (gavkatʹ), лаять → ru (lajatʹ)
• Tirkî: ulumak → tr, havlamak → tr