zîtolzîtolî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ziːtoːlziːtoːˈliː/
• Kîtekirin: zî·tol·zî·to·lî

Rengdêr

zîtolzîtolî

1. çirçîrî, qetiyayî, qelişokî, qelaştî, çiryayî, zîvalzîvalî, qetqetî, parçeparçeyî.
2. Kevn, rizyayî, maşiyayî.
   • Rojekê jî merivek bi girî û lûbandin ji gelîyê pêşber berbi Dîtakê da hat. Hat xwe avîte ser şêmîka mala Nado. Eskerekî tirk bû, bi kincê zîtol-zîtolî, kuta bûn, xûn berî ser dabûn.
      — (Hraçya Koçar, Hisret (serhatî), Yêrêvan, 1972, ji ermenî: Emerîkê Serdar)
   • Zembîl, sela davêje mil,
     Li nav şeher dide fitil,
     Kincê wî jî zîtol-zîtol,
     Li ber bayê dibine hol.
      — (Xelîlê Çaçan, Zembîlfiroş (dastan), Yêrêvan, 1965)
   • Kelbên Teyar begê gişke belek û mîna hirçan mezin bûn. Wan tu wextan hev ne digevizandin, lê eger kelbekî cînaran li wan biqesidîya, ew bi diranên xwe yên şûrkî zîtol-zîtolî dikirin, heta nexeniqandana, jê dûr nediketin.
      — (Elîyê Evdilrehman, Gundê Mêrxasa (roman), Yêrêvan, 1968)

Jê

• zîtolzîtolbûn
• zîtolzîtol bûn
• zîtolzîtolkirin
• zîtolzîtol kirin
• zîtol

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: ragged → en, threadbare → en, worn-out → en, tattered → en, torn → en
• Rusî: оборванный → ru (oborvannyj), изношенный → ru (iznošennyj), изодранный → ru (izodrannyj)
• Tirkî: yırtık pırtık → tr, yıpranmış, tel tel olmuş, iplik iplik olmuş, parça parça → tr, paramparça → tr