qetqetî

Kurmancî

Rengdêr

qetqetî

perçe perçe, bi qetandin an qusandinê kirin gelek perçeyên hûrik û piçûk
- Piştî gereke dirêj ber êvarî rastî laşên wan ên qetqetî hatin. Guran ew tew ji hevdû belav kiribûn. — (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, Çapa Duyem, r. 37, ISBN 978-605-5585-41-9)
- Ew jî nemerdiyê nake, hema radibe ser xwe, radihêje şûrê xwe li serê mar dixe û dike qetqetî. Sê çar çêlikên baz hene, her çêlikekê qetekî datîne ber wan û yekî jî datîne dera hanê. — (Eslîxan Yıldırım, Herdemciwanê, Enstîtuya Kurdî ya Amedê, Çapa yekemîn, 2009, rp:15)
- Bayê ku bi kelecahdeke şaşwaz, qetqetî û belawela ku nizane ber bi kuderê ve bisûre, bi toz û tirabêlka deştê, şevê distirê. — (Îrfan Amîda, Şevek Şîzofren, Weşanên Lîs, 2018, r. 5, ISBN 9786058152175)

Herwiha

qet qetî

Bide ber

Jê

(lêker) qetqetî bûn
(lêker) qetqetî kirin
(navdêr) qetqetîbûn
(navdêr) qetqetîkirin
(rengdêr) qetqetîbûyî
(rengdêr) qetqetîkirî

Etîmolojî

Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

Tirkî: paramparça → tr, birçok küçük parçaya parçalanmış