xatib

Kurmancî

Navdêr

xatib

1. axiver, peyiver, bêjer, peyivdar,
   kesa/ê ku diaxive
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• xatibî

Etîmolojî

Ji erebî خاطب‎ (xaṭib) ji خطب‎ (xeṭebe, “jê re peyivîn”), hevreha aramî חטב (x-t-b-: hw). Ji heman rehî: mixatib, xîtab, xutbe.

Werger

• Almanî: Sprecher → de m
• Çekî: mluvčí → cs m
• Danmarkî: taler → da
• Fînî: puhuja → fi
• Fransî: parleur → fr, locuteur → fr
• Holendî: spreker → nl
• Îngilîzî: speaker (one who speaks)
• Japonî: 話者 (washa)
• Maltayî: kelliem m, kelliema m
• Romanyayî: vorbitor → ro m, vorbitoare → ro m
• Rusî: носитель (nosítel’) ; говорящий (govorjáščij)
• Swêdî: talare → sv