xaric

Kurmancî

Navdêr

xaric

1. Derve, der, ne hindir, netêde.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Biyanistan, ne welatê mirovî bi xwe.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Yaqût bi bar û zêr bi xerwar
  Xaric ji te'edduda hisaban
  Xariq li teqeyyuda kitaban — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• xaricî

Werger

• Tirkî: hariç → tr, ^?müstesna → tr