vîkîng

Kurmancî

Navdêr

vîkîng

1. gelê ku li derdorî sala 1 000ê pz li Skandinavyayê dijiya
   (bavkalên danmarkî, îzlendî, norwecî û swêdiyên niha)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• viking

Ji wêjeyê

Hinek peyvikên ku (di inglîziya Newcastle û Gatesheadê de) tên bikaranîn ji demên Vîkîngan mane û dibe ku ji we re nuh bin.

(ji Bixêr hatin bo Gateshead, namilkeya belediyeya Gatesheada Brîtanyayê bi kurdî, 2005)

Jê

• vîkîngî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Wikinger → de m
• Danmarkî: viking
• Esperantoyî: vikingo
• Fînî: viikingit → fi
• Fransî: viking → fr m
• Holendî: viking → nl
• Îngilîzî: viking → en
• Latînî: vikingus
• Polonî: wikingowie
• Portugalî: viking → pt
• Spanî: vikingo → es m
• Swêdî: viking → sv
• Tirkî: viking