sist bûn

 Ji bo navdêrê binêre: sistbûn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɪst buːn/
• Kîtekirin: sist bûn

Lêker

sist bûn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	sist dibim
	tu	sist dibî
	ew	sist dibe
	em, hûn, ew	sist dibin
Fermanî	Yekjimar	sist bibe
	Pirjimar	sist bibin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	sist bûm
	tu	sist bûyî
	ew	sist bû
	em, hûn, ew	sist bûn
Formên din: Tewandin:sist bûn

sist bûn lêkera hevedudanî, negerguhêz

1. neman şidiyayî, şepeşor bûn, neman li ser hêza xwe

   Karmendê min yê sist bûyî, nekare wekî berî niha kar bike.

   • Gava ku sist bûbû sutyen, wekî pelê ku ji dara xwe bikeve, yekser xwe bera erdê dabû. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 75, ISBN 9786054497010)
   • Weko Îbrahîm Xan Beg ev xebera ji nêva odeyê gote xulam etbaed Şekir Axayê, êdî ew jî tirsiyan û sist bûyî, herkesek belav bûyî, çûyne malêd xwe. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 90, ISBN 978-605-5683-27-6)

1. neman li ser kiriyareka ku mirov dike yan kêm bike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سست بوون‎

Etîmolojî

Ji sist + bûn

Werger

• Almanî: loskommen, schwach werden, sich auflösen, ^?sich lockern, ^?aufrollen → de
• Farisî: سست بودن‎, شل شدن‎, نرم شدن‎
• Îngilîzî: unbend → en, unwind → en, loll → en, ^?die down → en, ^?lose heart → en, ^?slacken → en
• Tirkî: çözülmek → tr, gevşemek → tr, laçka olmak → tr, laçkalaşmak → tr, tavsamak → tr, ^?boşalmak → tr, ^?hızını kaybetmek, ^?hızını yitirmek, ^?sünmek → tr