simît

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	simît	simît
Îzafe	simîta	simîtên
Çemandî	simîtê	simîtan
Nîşandera çemandî	wê simîtê	wan simîtan
Bangkirin	simîtê	simîtino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	simîtek	simîtin
Îzafe	simîteke	simîtine
Çemandî	simîtekê	simîtinan

simîtek

simît mê

1. (xwarin) Nanikek girover yê ku nava wê kun e û bi gelemperî kuncî pê hatine werkirin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• sîmît

Bide ber

• simt

Etîmolojî

Ji tirkî simit, ji farisî سمید‎ (semid, “semolina”), ji erebî سَمِيد‎ (samīd, “semolina”), ji aramî סְמִידָא‎ / ܣܡܻܝܕܳܐ‎ (səmīḏā), ji akadî 𒆠𒅔𒆠𒅔𒄯𒄯 (/samīdu/), têkildarî akadî 𒀀𒊏𒄯𒄯 (/samādu/, “hêran, hêrandin”).

Werger

• Tirkî: simit → tr