sikûm

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɪˈkuːm/
• Kîtekirin: si·kûm

Navdêr

Tewandina sikûm
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sikûm	sikûm
Îzafe	sikûmê	sikûmên
Çemandî	sikûmî	sikûman
Nîşandera çemandî	wî sikûmî	wan sikûman
Bangkirin	sikûmo	sikûmino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sikûmek	sikûmin
Îzafe	sikûmekî	sikûmine
Çemandî	sikûmekî	sikûminan

sikûm nêr

1. Wech, dêm, rû.
   • Peyva xwe gotibû û bi wî kenê xwe yê pîs ê ku li ser sikûmê xwe kom kiribû lê xistibû û çûbû. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1ê, r. 43, ISBN 9786054497010)
2. Awa, şêwe, terz, tewr, tehr, dirûv, şikil, şêwaz.
   • Li gor ragihandina çapemenîya tirk, Sezer û Erdogan ji bo ku li tetbîqata leşkerî a li Seferîhîsara Îzmîrê temaşe bikin, çûne cîyê tetbîqatê. Herdu li kêleka hev rûniştine, lê heta dawiya tetbîqatê, Sezer, bi vî sikûmî li ciyê xwe rûniştiye û li rûyê Erdogan mêze nekirîye. — (Netkurd.com, 5/2007)

Herwiha

• sukûm

Jê

• sikûmkirî (rengdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: رو → fa, چهره → fa, سیما → fa
• Îngilîzî: surat → en, the cut of one jib
• Tirkî: beniz → tr, çehre → tr, sıfat → tr, surat → tr, yüz ifadesi → tr, yüz → tr, haysiyet → tr, ^?vecih → tr