selat

Kurdî

Navdêr

selat mê

1. nivêj, nimêj, lava, dua
   • Bo xudanê zadî û bo hemnişîn
     Her selatan dê bidin kerr û bîyîn— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)
2. pira selatê

Herwiha

• silat

Etîmolojî

Ji erebî صلاة‎ (șela^t) ji aramî צלותא‎ (șilûta). Ji heman rehî: selewat, sellî.

Werger

• Tirkî: salât → tr, sal → tr, ^?sala → tr