sefîr

 Binêre herwiha: sefir

Kurmancî

Navdêr

sefîr

1. balyoz, ambasador,
   dîplomata/ê serekî ya welatekî li welatek din,
   nûnera/ê serekî yê dewletekê li dewletek din
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• sefîrî
• sefîrîtî
• sefîrtî

Nêzîk

• konsol

Têkildar

• sefaret

Bide ber

• wezîr
• gizîr

Binêre herwiha

• sefar

Etîmolojî

Ji erebî سَفِير‎ (safīr).

Werger

• Almanî: Botschafter → de m, Gesandter → de m
• Farisî: سفیر‎ → fa
• Fînî: konsuli → fi
• fînî: suurlähettiläs
• Holendî: ambassadeur → nl
• Îngilîzî: ambassador → en
• Tirkî: balyoz → tr, büyükelçi → tr, elçi → tr
• swêdî: ambassadör