Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî saqo saqo
Îzafe saqo saqoyên
Çemandî saqo saqoyan
Nîşandera çemandî saqo wan saqoyan
Bangkirin saqoyo saqoyino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî saqoyek saqoyin
Îzafe saqoyekî saqoyine
Çemandî saqoyekî saqoyinan
 
saqoyek

saqo nêr

  1. Cilê stûr û germ yê ku mirov bi taybetî zivistanan dike ber xwe û zik û pişta mirovî digire
    Hevmane: qapût, çakêt, manto, palto

Herwiha biguhêre

Bi alfabeyên din biguhêre

Bide ber biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji îtalî sacco (1. cûnekî çakêtan 2. tûrik, telîs, çiwal) ji latînî sacco (tûrik, telîs, çiwal) ji yûnanî σάκκος (sákkos) ji fenîkî [Peyv?] misrî 𓆷𓈎𓄜 (saq), hevreha akadî 𒆭𒊓 (seqqu). Bi maneya "tûrik" ketiye piraniya zimanên ewropî: îngilîzî sack, fransî û romanî sac, portugalî û spanî saco, almanî Sakko, holendî zak, swêdî säck, danmarkî sæk, norwecî sekk, fînlendî säkki, mecarî zsák...

Werger biguhêre