sabotor

Kurmancî

Navdêr

sabotor

1. xirabker, pûçker, têkber, wêranker, xopanker, hilweşîner, ziyanker, zerarder, vandal, vandalîst,
   kesa/ê ku sabotajê dike,
   kesa/ê ku tiştekî sabote dike,
   kesa/ê ku bi qesd xirabiyan dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. zererker, hov, wehşî, dirinde^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeyê

Serokwezîrî di van demên dawiyê de wisa diyar e ko balansa xwe winda kiriye. Serê wî pir tevlihev e û hişê wî şêlo bûye û ji hezeyanekê dibeze bo hezeyaneka dî. Herî dawiyê me bi terora siyasî tawanbar dike. Terorîstê herî mezin yê tarîxa me ya siyasî û sabotorê wê şexsê wî bi xwe ye.

(Serokê partiya MHP ya tirk Devlet Bahçeli basa serokê partiya AKP ya tirk Recep Tayyip Erdoğan dike, Nefel.com, 7/2007)

Têkildar

• sabotaj
• sabote

Etîmolojî

Ji fransî [Peyv?] saboteur ji saboter

Jê

• sabotorî
• sabotorîtî
• sabotortî

Werger

• Çînî: 阴谋破坏
• Esperantoyî: sabotanto, sabotulo
• Fînî: sabotoija → fi
• Fransî: saboteur → fr m
• Îngilîzî: saboteur → en
• Înterlîngua: saboteur
• Rusî: саботажник → ru (sabotažnik)
• Spanî: saboteador → es
• Tirkî: sabotor
• volapûkî: sabotan