rencûr

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
rencûr	rencûrtir	herî rencûr rencûrtirîn

rencûr

1. kovandar, dilbikul, jandar, eziyetdar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bijan, biezyet^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeyê

Ma ji vê xûnxwariyê cerek kesî karek diye
Ez bi qurban bo çi Seyda dilkul û rencûr dikî!

(Cegerxwîn)

Jê

• rencûrî
• rencûrîtî
• rencûrtî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: رنجور‎ → fa
• Îngilîzî: onus → en
• Tirkî: çileli → tr, külfetli → tr, sızılı → tr, üzgülü → tr, çile → tr, eziyet → tr, külfet → tr, meşakkate katlanmak → tr, acılı → tr, ^?meşakkatlı, ^?meşakkatli → tr