refah

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	refah	refah
Îzafe	refaha	refahên
Çemandî	refahê	refahan
Nîşandera çemandî	wê refahê	wan refahan
Bangkirin	refahê	refahino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	refahek	refahin
Îzafe	refaheke	refahine
Çemandî	refahekê	refahinan

refah mê

1. kamiranî, xweşguzarî, xweşî, nebûna şerî yan hejariyê yan nesaxiyan
   • Mehmet Gönülaçar got ew mijarên derbarê vebûna pirsa Kurd de jî pir di nêz de dişopîne. Herî zêde jî bilindkirina asta refahê yê gelê herêmê dixwaze. — (Aknews.com, 8/2009)
2. alîkariya dewlet dide hewcedaran
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• refeh

Jê

• mirefih
• mirefihî
• mirefihîtî
• mirefihtî
• refahdar
• refahdarî
• refahdarîtî
• refahdartî
• refahî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: Heil → de, Reichtum → de nêr, Wohlfahrt → de mê, Wohlstand → de, ^?Wohlleben → de, ^?Behaglichkeit → de m
• Erebî: ^?غنى‎
• Farisî: آبادی‎ → fa, ^?غنى‎
• Fînî: hyvinvointi → fi
• Îngilîzî: wellfare → en, wellbeing → en, affluence → en, fecundicity → en, richness → en, wealth → en
• Tirkî: gönenç → tr, zenginlik → tr, refah → tr, ^?genlik → tr

Tirkî

Navdêr

refah

1. geşdarî, gumrahî, xweşî, xweşhalî, halxweşî, refah
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)