reşmar

Kurmancî

Navdêr

reşmar

1. marê reş yê bêjehr yan jehrdar

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: رەشمار‎

Herwiha

• marê reş

Ji wêjeya klasîk

• Qesta birîndarê xwe kit
  Şehîdê reşmarê xwe kit
  Ê ser li fitla pêşterê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: black snake → en
• Tirkî: kara yılan