rastdar
Rengdêr
biguhêrerastdar
- baş, qenc, rewişt paqij, rastker, bi dilê xwe yê paqij
kesê/a ku direwan nake, keşe/a ku bes rastiyan dibêje
Etîmolojî
biguhêre- Demê wergêrrî peyva Yunanî 'dikaios' wergerandiye zimanê Kurdî, wergervanên Kitêba Pîroz peyveka nû darişt. Rastdar cuda ye ji rastgo, çinko rastdarî tiştekê giştîtir e ji rastgoyî u rastkerî, kesatiya mirovekê ku beramber Xwedê rast e.
Ji Wêjeya Dînî
biguhêre"Zellamek bi navê Yusiv hebû, endamekê civata rîhspiyên milletî u mirovekê baş u yê rastdar bû." (Luqa 23:50) http://kitebipiroz.com/behdini/bible/luk/23/50