rûsor

Kurmancî

Rengdêr

rûsor

1. Kesê/a ku ji şermê an jî tirsê dêmê wî/ê sor dibe
   kesê/a ku xwîna wî zore û rûyê wî sor dibe.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: رووسۆر‎

Herwiha

• rîsor

Jê

• rûsor bûn

Etîmolojî

Ji rû + sor.

Werger

• Farisî: ^?سرخ رو‎
• Îngilîzî: ruddy → en