rûmetî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ruːmɛˈtiː/
• Kîtekirin: rû·me·tî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rûmetî	rûmetî
Îzafe	rûmetiya	rûmetiyên
Çemandî	rûmetiyê	rûmetiyan
Nîşandera çemandî	wê rûmetiyê	wan rûmetiyan
Bangkirin	rûmetiyê	rûmetiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rûmetiyek	rûmetiyin
Îzafe	rûmetiyeke	rûmetiyine
Çemandî	rûmetiyekê	rûmetiyinan

rûmetî mê

1. Dema yek tiştekî bike ji bo xelk bibînin.
2. Rûmetî di ola Îslamê de ji gunehên mezin di dora duduyan de ye.

Ji wêjeyê

• Xwelî li serê nimêjkerên ku haj ji nimêja xwe nihin, rûmetiyê dikin û reda arixwazan dikin. — (pirnût ji QURAAN Sûretê Ma'ûn)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: روومەتی‎

Dijmane

• jibo xudê
• îxlas

Jê

• bêrûmetî

Etîmolojî

Ji rûmet (“kibrî, fursî, fexrî”) + -î.

Werger

• Almanî: Edelmut → de m
• Erebî: الریاء‎ ريا ( riya ), ^?الرئاء‎, ^?الفضیلة‎
• Îngilîzî: hypocrisy → en, pretence → en, comity → en, courtesy → en, decorum → en, hoariness → en, reverential → en, ^?lordliness → en, ^?mana → en
• Tirkî: riyakarlık → tr, gösteriş → tr, mürai → tr, fahrî → tr, onursal → tr, riya → tr, riyakârlık → tr, ^?fahri → tr, ^?prestij → tr