qurbanî

Kurmancî

Navdêr

qurbanî mê

1. Heyranî, hejmetkarî, gorîtî, heyranbûn, rewşa qurbanbûnê.
2. Kesên ku di netîceya qeza an jî bûyerekê de dimirin.

Etîmolojî

• Ji qurban + -î

Werger

heyranî

• Îngilîzî: admiration → en
• Tirkî: hayranlık → tr

kesên ku bûne qurban

• Almanî: ^?Verletzte → de m
• Erebî: ^?الضحیة‎
• Îngilîzî: propitiation → en, casualty → en, ^?immolation → en
• Tirkî: kazazede → tr, kurban → tr