quloç

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qʊˈloːt͡ʃ/
• Kîtekirin: qu·loç

Navdêr 1

quloç zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. Kesên pîr ku pişta wan xwar bû ye.^{[Ji bo vê maneyê çavkanî hewce ye. (+) ]}

   Ev pîrê quloç li vir çi digere.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Navdêr 2

quloç nêr

1. Guhartoyeke qoç.
   • Di wê şikefta teng û tarî de, ji nişkê ve marekî stûr û bi quloç êrîş tanî min. — (Firat Cewerî, Kevoka Spî, Nûdem, 1996, r. 59, ISBN 978-9188592156)