qebzî

Kurmancî

Rengdêr

qebzî

1. çikî, miçiqî, girtî, gîre, qepat, hişk, ziwa
   • Rojek ji rojan jinek navsere ji Amûda rengî navê wê Fermanê, temenê wê derdora 70 sali bû. Wextê dewleta Tirko ya Osmanî fermana filehan anîbû, bavê wê jî ev nav lê kiribû. Icar pîra Fermanê nava wê dêşiya. Geh qebzî dibû û geh nava wê diçû. Zarokê zarokên wê carcara heshesûk hişk dikirin û didanê ji bo nava wê baş biba. — (Dr M. Hesen Şêxo, Lotikxane.com, 12/2007)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قه‌بزی‎

Herwiha

• qebs
• qefs
• qefz
• qevs
• qevz

Bide ber

• hefs
• hefz
• hevz

Jê

• (Lêker) qebzî bûn
• (Lêker) qebzî kirin
• (Navdêr) qebzîbûn
• (Navdêr) qebzîkirin
• (Rengdêr) qebzîbûyî
• (Rengdêr) qebzîkirî
• qebziyet
• qebzîtî

Etîmolojî

Ji qebz + -î.

Werger

• Almanî: Verstopfung → de m
• Erebî: ^?الحصر‎ → ar, ^?الرطام‎
• Tirkî: sıçrayış → tr