psîkopat

Kurmancî

Rengdêr

psîkopat

1. Kesa/ê xwedî êşek wisan ku dikare ziyanên mezin bigihîne xwe yan xelkê û hest bi rehm û dilovaniyê neke.
   • De werin û li ecêba Xwedê binerin! Li Bedlîsê, nehiya Ahlatê du bizinên psîkopat xwe diavêjin nava çem. — (Lotikxane.com, 7/2006)

Herwiha

• psîko (devkî)

Jê

• psîkopatî
• psîkopatîk
• psîkopatolog
• psîkopatolojî

Etîmolojî

Bi rêya tirkî psikopat, taliyê ji yûnaniya kevn ψυχή (psukhḗ, “giyan”) + πάθος (páthos, “êş, jan”).

Werger

• Fînî: psykopaatti → fi
• Fransî: psychopathe → fr
• Îngilîzî: psychopath → en
• Tirkî: psikopat → tr