polatî

Kurmancî

Rengdêr

polatî

1. ji yan mîna polat
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• pîlatî
• pîlayî
• polayî

Etîmolojî

Ji polat + -î

Werger

• Almanî:^?edelstahlartig, ^?stählern → de

Rengdêr

polatî

1. qereç, mitirb, çingene
   • Keça kurd dil ketibû mêrekî polatî (qereçî) û pê re revyabû. Ev yek bûbû sedema kujtina wê. — (Amude.net, 8/2008)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.