peqilkên avê

peqilk

  1. peqlîşk, gogên xulole yên ji avê,
    ava xulole
    • Ji bo ku baweriyeke xurt bide dadmend, wê dengê xwe qalintir bikira û wê awirên xwe weke tîrêjên rojê bidaya ser çavên wî. Bi wê kelecanê di hundirê menzelê de hey diçû û dihat. Weke ava kelî bi peqilk, ricifandinek di bedena wî de saz bûbû. (wateya yekemîn) — (.amude.de, Çîroka meznûnê zimanê kevirî ya Yaqob Tilermenî, 2002)
  2. Hemû gogên xulole yên ku ji tiştên nerm wek av, herî, benîşt û hwd çêdibin
    • Yekê benîştê xwe kir peqilk û bi tiliyên xwe yên mîna mirdiyaqan îşaret kir. Ji dengê muzîkê dengê wê neçûyê, lê wî ji îşaretkirina wê fahm kir ku bang li wî dike. — (eduhok.net/nubun, Çîroka AHD ya Enwer Karahan, 02/2006)

Etîmolojî

biguhêre

Ji peq