pasîfîst

Kurmancî

Navdêr

pasîfîst mê û nêr

1. Kesa/ê ku li dijî şerkirinê û cengan e, kesa/ê ku şer û şidet qebûl nake, ne şerxwaz.
   • Wekî din ez di edebiyata xwe de tirsonekan, an jî pasifîstan nakim qehreman û mohra qehremantiyê jî ji pêsîra qehremanan danaxim. Ez kesan wek kes, mirovan wek mirov digirim, an jî kes û mirovan bi xurtî û qelsiyên wan bi laş û gewde dikim. Ez mirovekî/miroveke têkçûyî xurt nîşan nadim, mirovekî/miroveke xurt jî têk nabim. — (Firat Cewerî, Amidakurd.com, 10/2008)

   Hevmane: aştîxwaz, şernexwaz

Dijmane

• milîtarîst
• şerxwaz

Têkildar

• pasîfîzm

Etîmolojî

Ji îngilîzî pacifist yan fransî pacifiste, têkildarî pasîfîk, ji fransî pacifique, ji latînî pacificus (aştîxwazî) ji pax (aştî, aramî).

Werger

• Almanî: Pazifist → de m