pêlasû

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /peːlɑːˈsuː/
• Kîtekirin: pê·la·sû

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pêlasû	pêlasû
Îzafe	pêlasûya	pêlasûyên
Çemandî	pêlasûyê	pêlasûyan
Nîşandera çemandî	wê pêlasûyê	wan pêlasûyan
Bangkirin	pêlasûyê	pêlasûyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pêlasûyek	pêlasûyin
Îzafe	pêlasûyeke	pêlasûyine
Çemandî	pêlasûyekê	pêlasûyinan

pêlasû mê

1. (tenê devokî) (Serhed, Serheda Jorîn) Alav, ar, pêt, agir, pertav, nar.
   • Ardû-agir di nav kûrê
     Ji hev hiltê, bela dibe,
     Nade şemal, nade nûrê,
     Bêpêlasû, alav dibe. — (Fêrîkê Ûsiv, Bijare, Yêrêvan, 2010.)
   • Pêlasûyên agirê vê ramana min
     Bi xwe agirê dilê te gurkin,
     Ezê bizanbim, ku pênûsa min
     Li ser kaxetê badê nezviriye... — (Ezîzê Cewo, Karwanên Bêxwewîyê, Yêrêvan, 1985)
   • Dinya ker bû, ba jî ketibû. Îdir aliyê çepê ma, gundê Bilûrê aliyê rastê. Gundan da tu agirek û pêlasûk nedihate kivşê. Ya Reb, niha kê gundê Bilûrê da dimîne, kê ketiye mala Torgomiya, Axacanya… — (Hraçya Koçar, Hizret, Yêrêvan, 1972, Tercimekar: Emerîkê Serdar)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: flame → en, fire → en
• Rusî: пламя → ru (plamja)
• Tirkî: alev → tr, kıvılcım → tr, ateş → tr