pêhil

Kurmancî

Hoker

pêhil

1. ber bi jor ve, ber bi cihek yan astek bilindtir ve
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• pêhel

Bide ber

• pêl

Ji wêjeyê

[Divê] pirtûkek xwandinê ji qonaxa çiwarê seretayî û pêhel bi zarê kirmanciya jêrî hebit û weku derseka bineretî serederî digel da bihête kirin. Bi heman şêwe pirtûkek xwandina kirmanciya jorî li deverên kirmanciya jêrî hebit û heman giringî hebit.

(ji daxuyaniyek Yekîtiya Nivîskarên Kurd - liqê Dihokê li gor Nefel.com, 9/2006)