pêbend

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
pêbend	pêbendtir	herî pêbend pêbendtirîn

pêbend

1. pabend, dilsoz, wefadar, pêgir, loyal, sadiq
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. pîbend, pêgirêdayî, kesa/ê ku piyên wî girêdayî ne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji pê +‎ bend.

Bikaranîn

Lêker:

• pêbend bûn
• pêbend kirin

Navdêr:

• pêbendbûn
• pêbendkirin

Rengdêr:

• pêbendbûyî
• pêbendkirî

Jê

• pêbendî
• pêbendîtî
• pêbendtî

Werger

• Almanî: abhängig → de
• Îngilîzî: adherent → en, ^?gyve → en
• Tirkî: ayak bağı → tr