pêşgo

Kurmancî

Navdêr

pêşgo mê û nêr

1. Kesê/a ku falan vedike û zaniyariyên pêşwext dide xelkê.

   Hevmane: xêvzan, falveker

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پێشگۆ‎

Etîmolojî

Ji pêş + -go.

Werger

• Îngilîzî: preacher → en, fortune teller → en
• Tirkî: kâhin → tr

Rengdêr

pêşgo

1. amojgar, şîretkar, mûçkar, reben, pendiyar, nesîhet, nesîhetkar, oldar, kunende, berbêj, kahîn