-go

Kurmancî

Paşgir

-go

1. kesa/ê yan tişta/ê ku tiştekî dibêje

   rastgo, bilindgo

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: گۆ‎

Hevmane

• -bêj

Bide ber

• go-

Jê

• -goyî

Etîmolojî

Ji farisî گو‎ (-gû) ku rehê dema niha ji lêkera گفتن‎ (guften, “gotin”) e. "go" wek rehê demên borî bi devkî di kurmancî de bi xwemalî hebe jî, ev paşgir ne ji wê ye ji ber ku paşgirên lêkerî yên ku maneya "kesa/ê ku tiştekî dike" didin ji rehê dema niha tên çêkirin, ne ji rehê dema borî. Binêre: -bêj