nehar

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nehar	nehar
Îzafe	nehara	neharên
Çemandî	neharê	neharan
Nîşandera çemandî	wê neharê	wan neharan
Bangkirin	neharê	neharino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	neharek	neharin
Îzafe	nehareke	neharine
Çemandî	neharekê	neharinan

nehar mê

1. roj (ne şev)
   • Ev ax û hewa û agir û av
     Ev leyl û nehar û sî û sîtav
     Ev hecr û wisal û şahî û xem — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• nihar

Jê

• neharî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Rengdêr

nehar

1. ne har
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji ne- + har.