Miyr

miyr

  1. (Şêxbizinî) mirîşk

Etîmolojî

biguhêre

Hevreha kurmancî mirîşk, soranî مریشک(mrîşk) (mirîşk), hevrehên din yên kurmancî mamirk, miravî, sîmir, herwiha hevreha soranî مه‌ل(mel, çûk, çûçik, teyr), farisî مرغ(morẍ, mirîşk) û مرغابی(morẍabî, miravî), pehlewî mroẍ / murv, avestayî mirige-, hemû ji zimanên îranî.