mitrî

Kurmancî

Rengdêr

mitrî

1. xayis, gut, jihalçûyî, gêj, bêhay, bêhiş, damanî, sekan, sekandî,
   kesa/ê ku ne li ser hişên xwe,
   kesa/ê ku hay ji xwe û bûyerên ku li derdorê diqewimin nîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. sewsî, mat^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bikaranîn

Lêker:

• mitrî bûn
• mitrî kirin

Navdêr:

• mitrîbûn
• mitrîkirin

Rengdêr:

• mitrîbûyî
• mitrîkirî

Ji wêjeyê

Li vir, di jûra min î tevîhev de
tev pirtûkên tozgirtî,
bi nêrînên mirî û 'mitrî,
di nav siyên ku carinan vediwestin de,
bi xwiyana şewqekê,
li şûna ku wê şevê
te xwe tip û tazî kir.

(Yannis Ritsos: Tazî, wergerrandin: Sîmar Masîcanik, Xwejen.blogspot.com, 1/2007)

Jê

• mitrîtî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: dalgın → tr, şaşkın → tr, ^?durgun → tr