Rengdêr

biguhêre
Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
mistehîl mistehîltir herî mistehîl
mistehîltirîn

mistehîl

  1. Tiştê ku nabe yan nikare bê kirin; ne mimkin, ne pêkan, ne gengaz.
    • Em ê bibînin ku avakirina rêzimanekê bo her du zaravayan [= kurmancî û soranî] mistehîl e. — (Bavê Nazê: Ber bi zimanekî yekbûyî ve, Gelavej.com, 7/2008)

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî مستحيل(musteḥîl) ku ketiye farisî û tirkî jî: müstahil.