misebîb

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɪsɛˈbiːb/
• Kîtekirin: mi·se·bîb

Navdêr

misebîb mê û nêr

1. Kes an tiştê rê dide/dibe sedema bûn an kirina tiştekî.

Herwiha

 

• misebbîb
• musebbîb
• musebîb

Etîmolojî

Ji erebî مُسَبِّب‎ (musabbib).