mihtacî

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mihtacî	mihtacî
Îzafe	mihtaciya	mihtaciyên
Çemandî	mihtaciyê	mihtaciyan
Nîşandera çemandî	wê mihtaciyê	wan mihtaciyan
Bangkirin	mihtaciyê	mihtaciyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mihtaciyek	mihtaciyin
Îzafe	mihtaciyeke	mihtaciyine
Çemandî	mihtaciyekê	mihtaciyinan

mihtacî mê

1. ihtiyac, lazimî, mecbûrî, hewcedarî, neçarî, bêçaretî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• mihtacîtî
• mihtactî
• muhtacî
• muhtacîtî
• muhtactî

Jê

• (lêker) mihtacî bûn
• (lêker) mihtacî kirin
• (lêker) mihtacî bûn

• (navdêr) mihtacîbûn
• (navdêr) mihtacîkirin

• (rengdêr) mihtacîbûyî
• (rengdêr) mihtacîkirî

Etîmolojî

Ji muhtac + -î.

Werger

• Îngilîzî: need → en