mexmûr

 Binêre herwiha: Mexmûr

Kurmancî

Rengdêr

mexmûr

1. xilmaş, gêj, mest, mendehoş, serxweş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Saqî mi bigir ko ez bidest im
  Mexmûr im û meynexwarî mest im

  Gava ko vexwar Memê û Zînê
  Axift li min cihê birînê

  Em ‘aşiq eger çi meyperest in
  Emma ji meya Elestê mest in

  Ew mey ne wekî meya te al e
  Ew mey ji cemala Zulcelal e

  Ew hubba ‘hebîba pakzat e
  Qinwanê ‘hedîqeyê sifat e

  Saqî bide min ji boy Xwedê ra
  Camek ji meya te duh digêra — (Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)

Bide ber

• memûr

Jê

• mexmûrî
• mexmûrîtî
• mexmûrtî

Etîmolojî

Ji erebî مَخْمُور‎ (maḵmūr).

Werger

• Almanî: schlaftrunken → de, übernächtig → de, schmachtend → de, benommen → de
• Farisî: مامور‎ → fa (ma'mur)
• Îngilîzî: groggy → en, logy → en, sleepy → en, sleepy-eyed → en, heavy-eyed → en, fuddled → en, languid → en
• Tirkî: süzgün → tr, mahmur → tr, kadife → tr

Navdêr

mexmûr mê

1. Guhartoyeke mexmer (“qedîfe”).