meşrû

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
meşrû	meşrûtir	meşrûtirîn

meşrû

1. legal, rewa, heq, mafdar, qanûnî, lejîtîm
2. yasayî, dadî, zagonî, hiqûqî, dadmendî, adil, edalî, dirist^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bikaranîn

Lêker:

• meşrû bûn
• meşrû kirin

Navdêr:

• meşrûbûn
• meşrûkirin

Navdêr:

• meşrûbûyî
• meşrûkirî

Etîmolojî

Ji erebî, têkildarî şerîet

Jê

• meşrûbar
• meşrûbarî
• meşrûker
• meşrûtî
• meşrûyî

Ji wêjeya klasîk

Ku em bikin lazim bûye
Gerçî ne meşrû dabûye
Derman necis bit mefu ye— (Feqiyê Teyran ~1620)

Werger

• Almanî: legitim → de, echt → de
• Fînî: legitiimi → fi, oikeutettu → fi
• Farisî: ^?روا‎ → fa, ^?مشروع‎ → fa
• Inglîzî: legitime → en, just → en, lawful → en
• Tirkî: meşru → tr