meşrûker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	meşrûker	meşrûker	meşrûker
Îzafe	meşrûkera	meşrûkerê	meşrûkerên
Çemandî	meşrûkerê	meşrûkerî	meşrûkeran
Nîşandera çemandî	wê meşrûkerê	wî meşrûkerî	wan meşrûkeran
Bangkirin	meşrûkerê	meşrûkero	meşrûkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	meşrûkerek	meşrûkerek	meşrûkerin
Îzafe	meşrûkereke	meşrûkerekî	meşrûkerine
Çemandî	meşrûkerekê	meşrûkerekî	meşrûkerinan

meşrûker mê û nêr

1. Ya/ê meşrû dike.

Etîmolojî

Ji meşrû + -ker.