Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî manîkurvan manîkurvan manîkurvan
Îzafe manîkurvana manîkurvanê manîkurvanên
Çemandî manîkurvanê manîkurvanî manîkurvanan
Nîşandera çemandî manîkurvanê manîkurvanî wan manîkurvanan
Bangkirin manîkurvanê manîkurvano manîkurvanino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî manîkurvanek manîkurvanek manîkurvanin
Îzafe manîkurvaneke manîkurvanekî manîkurvanine
Çemandî manîkurvanekê manîkurvanekî manîkurvaninan

manîkurvan mê û nêr

  1. Kesê ku miameleyên manîkurê bi cîh tîne, kesê ku manîkurê dike
    (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

biguhêre

Ji manîkur + -van.