manîkurîst

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	manîkurvan	manîkurvan	manîkurvan
Îzafe	manîkurvana	manîkurvanê	manîkurvanên
Çemandî	manîkurvanê	manîkurvanî	manîkurvanan
Nîşandera çemandî	wê manîkurvanê	wî manîkurvanî	wan manîkurvanan
Bangkirin	manîkurvanê	manîkurvano	manîkurvanino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	manîkurvanek	manîkurvanek	manîkurvanin
Îzafe	manîkurvaneke	manîkurvanekî	manîkurvanine
Çemandî	manîkurvanekê	manîkurvanekî	manîkurvaninan

manîkurîst mê û nêr

1. Kesê ku miameleyên manîkurê bi cîh tîne, kesê ku manîkurê dike

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• manîkûrîst

Hevmane

• manîkurvan

Jê

• manîkurîstî

Etîmolojî

Ji manîkur + -îst.