mad n

  1. mirûz, gêwl, meyl, bij, mijaj, arezû, dilbijîn, îşteh, mereq, dilxwazî, keyf, kêf
    Madê wî îro ne xweş e.Îro ew ne bi kêf e.

Ji wêjeya klasîk

biguhêre
  • Dinê mehd e û mehlok e
    Weku lebe û leyzok e
     — (Feqiyê Teyran, , ~1620)

Bide ber

biguhêre

Binere herwiha

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî [Peyv?]

Bilêvkirin

biguhêre

Rengdêr

biguhêre

mad

  1. har, dîn

mad

  1. gore

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên gore hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]