mîrasgir

Kurmancî

Navdêr

mîrasgir

1. waris, paşmakgir,
   kesên ku dibin xwedanê malê kesekî mirî

   Babê wan mir û ew bûn mîrasgirên malê wî.

Herwiha

• mîraswergir
• mîrasxwer
• mîrasxor
• mîrasxur
• mîratgir
• mîratwergir
• mîratxwer
• mîratxor
• mîratxur

Etîmolojî

Ji mîras +‎ -gir.

Jê

• mîrasgirî
• mîrasgirîtî

Werger

• Almanî: Erbe → de n, Erbsohn → de, ^?Erbin → de m
• Çekî: dědic → cs m
• Erebî: ^?وريث‎ → ar, ^?اللجأ‎ → ar, ^?الوارث‎ → ar, ^?الولي‎ → ar
• Fînî: perillinen → fi, perijä → fi
• Fransî: héritier → fr m, héritière → fr m
• Holendî: erfgenaam → nl
• Îbranî: יורש‎ → he m, יורשת‎ → he m
• Îngilîzî: heir → en, heiress → en, inheritor → en, devisee → en, successor → en
• Îtalî: ereditiero → it m, ereditiera → it m
• Portugalî: ereditiero → pt m, ereditiera → pt m
• Rusî: наследник → ru m (naslednik)
• Spanî: heredero → es m, heredera → es m
• Telûgûyî: వారసుడు (vaarasuDu), వారసురాలు (vaarasuraalu)
• Tirkî: mirasçı → tr, vâris → tr, verese → tr, mirasyedi → tr, miras yedi → tr