lef

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	lef	lef
Îzafe	lefa	lefên
Çemandî	lefê	lefan
Nîşandera çemandî	wê lefê	wan lefan
Bangkirin	lefê	lefino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	lefek	lefin
Îzafe	lefeke	lefine
Çemandî	lefekê	lefinan

lef mê

1. Badanek li dora tiştekî bi ta, bi ben yan jî bi têlan.

   Lefeke din jî biavêjê bila qetûf bijidê.

Ji wêjeya klasîk

• Têk-i ji misk û mawerê mahê xwinav û jale kir
  Dêm-i di bisk û xemriyan ta û lefên di şetriyan
  Mane temam-i kesk û sor bedre li dorê hale kir — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Jê

• lefîn
• lefandin

Binêre herwiha

• kelef

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: çevrim → tr, kesir → tr, sarım → tr

Tirkî

Navdêr

lef

1. kirin zika, kirin hundîr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)