kubandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kʊbɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: ku·ban·din

Lêker

kubandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dikubînim
	tu	dikubînî
	ew	dikubîne
	em, hûn, ew	dikubînin
Fermanî	Yekjimar	bikubîne
	Pirjimar	bikubînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	kuband
	te	kuband
	wê/wî	kuband
	me, we, wan	kuband
Formên din:

kubandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. Danîna tiştekî ku devê wê li erdê û binê wê li jor; serûbin kirina tiştên weke şûşe, beroş, sênî û fîncanan.
2. lixwîn kirin

   Piştî ku firax şûştin, ew kubandin da ku av ji wan biwerive.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: to upend → en, to turn upside-down → en
• Tirkî: baş aşağı etmek → tr