kird

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kird	kird	kird
Îzafe	kirda	kirdê	kirdên
Çemandî	kirdê	kirdî	kirdan
Nîşandera çemandî	wê kirdê	wî kirdî	wan kirdan
Bangkirin	kirdê	kirdo	kirdino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kirdek	kirdek	kirdin
Îzafe	kirdeke	kirdekî	kirdine
Çemandî	kirdekê	kirdekî	kirdinan

kird mê û nêr

1. kirmanc, dimilî, zaza
2. kurd

Jê

• kirdkî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Soranî

Formeke lêkerê

kird

1. Dema borî ji lêkera kirdin.

Zazakî

Navdêr

kird

1. kurd
   • Na grûba kurde ke zafane xo “kird” yan zî “kirmanc” name kena, hema vajêne ke pêru sermîyan û roşinbîrê na grûbe, destpêk ra hetanî nika heme prosesanê mucadeleyê neteweperwerîya kurdî de ca girewto. — (Roşan Lezgîn: Kirmanckî, Kirdkî, Dimilkî, Zazakî, Zazaki.net, 9/2009)

Jê

• kirdkî