kirêker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kirêker	kirêker	kirêker
Îzafe	kirêkera	kirêkerê	kirêkerên
Çemandî	kirêkerê	kirêkerî	kirêkeran
Nîşandera çemandî	wê kirêkerê	wî kirêkerî	wan kirêkeran
Bangkirin	kirêkerê	kirêkero	kirêkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kirêkerek	kirêkerek	kirêkerin
Îzafe	kirêkereke	kirêkerekî	kirêkerine
Çemandî	kirêkerekê	kirêkerekî	kirêkerinan

kirêker mê û nêr

1. ya/ê kirê dike
2. kirêgir^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji kirê +‎ -ker.

Werger

• Îngilîzî: ^?lessor → en
• Tirkî: kiracı → tr, müstecir → tr