kewandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛwɑːnˈdɪn/
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: ke·wan·din

Lêker

kewandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dikewînim
	tu	dikewînî
	ew	dikewîne
	em, hûn, ew	dikewînin
Fermanî	Yekjimar	bikewîne
	Pirjimar	bikewînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	kewand
	te	kewand
	wê/wî	kewand
	me, we, wan	kewand
Formên din: Tewandin:kewandin

kewandin lêkera xwerû, gerguhêz, k-ya req

1. Leş bi bistek germ yan amûrek karebayî şewitandin.

   Hevmane: dax dan

   • Yên hinan jî bi şîşa sor dikewandin. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
   • Lê li serwê me tinê derman î
     Te birînên me kewand dîsa
     Ji nû agir te li daxan danî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: که‌واندن‎

Têkildar

• kewîn

Jê

• kewandî
• kewîner

Etîmolojî

Ji kew (2) + -andin.

Werger

• Almanî: einbrennen → de, brandmarken → de, ausbrennen → de, brennen → de, schweißen → de, verarzten → de
• Erebî: ^?الصماح‎ → ar
• Îngilîzî: to cauterize → en
• Tirkî: dağlamak → tr, pansuman yapmak → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kewandin	kewandin
Îzafe	kewandina	kewandinên
Çemandî	kewandinê	kewandinan
Nîşandera çemandî	wê kewandinê	wan kewandinan
Bangkirin	kewandinê	kewandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kewandinek	kewandinin
Îzafe	kewandineke	kewandinine
Çemandî	kewandinekê	kewandininan

kewandin mê

1. Daxdana birînan.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji kew (2) + -andin.

Werger

• Tirkî: dağlama → tr, pansuman → tr